Ölüm Yine Zamansız Gelmişti

yine kaprisliydi gözlerin ben yine sana kızıyordum yapacak başka birşeyim yokmuş gibi...insan anlayamıyor bir an yanında olan şeyin diğer gün kaybolacağını bilemiyor işte...ölümlerin zamansız gelişini insanı sevdiklerinden nasıl kopardığını unutuyor ya da hatırlamak istemiyor...

kapris değilmiş meğer gözlerinden bana bakan duygular benim mutluluğummuş tek isteğin bilemedim be annem inan o an aklıma hiç gemedi böyle şeyler.sen yanımda olacaksın benim yanlışlarımı hep doğrulayacaksın sandım işte ama; bilmiyordum ki ölümlerin zamansız ve mekansız olduğunu.

evimiz sanki şimdi ev değil biliyor musun?içinde sen yoksun her gün bizi bekleyen saran sarmalayan...nefis yemek kokuları da gelmiyor artık ben daha yemek yapamıyorum zamnında çok öğretmek istemiştin de ben istemem öğrenipte ne yapacağım demiştim ama öğrenmek gerekiyormuş herşeyi bunu sen gidince anladım.

daha benim üniversiteden mezun olacağımı görecektin kızınla gurur duyacaktın alkışlayacaktın ama olmadı dimi zamansız, ani ayrılıktı bizimkisi...ama yine bir yerlerden göreceksin duyacaksın ve hep benim yanımda olacaksın biliyorum annem sen beni hiç yalnız bırakmadın ki zaten...

şükürler olsun ki benim annem hayatta onu kırdığım üzdüğüm zamanlar oluyor olmuyor değil...ama onu çok seviyorum inşallah hep benim yanımda olur sıcaklığı hiç gitmez yanımdan allahım almaz onu benden...hayattayken kıymetini bilmek lazım bazı şeylerin...


Meryem Sivribacak